W jakim świecie żyję? Mój świat jest prawdziwy, czy utkany z iluzji wpajanych mi od dzieciństwa?

To pytanie może brzmieć dziwnie i zaskakująco, ale warto je sobie zadać. Bo czy to, jak postrzegam otaczający mnie świat, siebie, innych ludzi jest prawdą obiektywną, czy jedynie moją subiektywną interpretacją? Tym, co mam wdrukowane w głowie i to już od najmłodszych lat…

Każda z nas nauczyła się żyć w skomplikowanym świecie, radzić sobie z trudnościami – słowem: dawać radę. Żyjemy najlepiej, jak potrafimy mierząc się z kolejnymi zadaniami i wyzwaniami dnia codziennego.  Ale to przekonania odgrywają kluczową rolę w tym, jak postrzegamy rzeczywistość, jakie znaczenie nadajemy sytuacjom. Rządzą nami z tylnego siedzenia. Czy tego chcemy, czy nie.

Przekonania, które posiadamy w 99% są wtórne, czyli nabyte od innych. Nie są Twoje. Mało tego, prawdopodobnie większość z tych przekonań nie była przez Ciebie nigdy podważona.
A prawda jest taka, że całe swoje życie kształtujemy zgodnie z tym, w co wierzymy.

Czym są przekonania?

Przekonanie to przeświadczenie lub poczucie, że to, o czym myślimy lub mówimy, jest prawdą. Z  jakiegoś powodu uwierzyliśmy, że tak jest. Tak bardzo w nie wierzymy, że cały czas świadomie lub nieświadomie – udowadniamy sobie te „prawdy”. Przekonania to nasze zasady, według których żyjemy. Według nich budujemy swój świat.

Często odpowiadają na pytanie „dlaczego?”. Dlaczego coś mnie spotyka?

Przykłady przekonań – dlaczego? Bo:

Wszystko jest na moich barkach…

Nie powinnam się czuć w ten sposób…

Jestem za stara na naukę nowych rzeczy…

Nie zasługuję na miłość…

Mężczyźni mają łatwiej w życiu….

Mam za mało doświadczenia…

Pieniądze szczęścia nie dają…

Czy któreś z nich są Twoje? Czy takie stwierdzenia wyniosłaś z domu? Jakie jeszcze? I czy właśnie w nie wierzysz szukając potwierdzeń w swoim życiu, że tak właśnie jest. A jak już potwierdzisz, to robi się tak przyjemnie… bo  masz rację! A kto nie lubi mieć racji 🙂

Skąd biorą się przekonania?

Źródłem przekonań najczęściej są rodzice, opiekunowie czy starsze rodzeństwo. To z nimi spędzamy w dzieciństwie  najwięcej czasu, na nich patrzymy, od nich uczymy się jak radzić sobie w życiu. Kluczowe przekonania cechują się tym, że:

  • mają formę prostych stwierdzeń (pozytywnych lub negatywnych) typu: jestem beznadziejna, jestem niepotrzebna, jestem mądra, ludzie są pomocni, innym nie można ufać, świat jest niebezpieczny,
  • przyjmujemy je automatycznie jako prawdę o świecie, innych, czy o nas samych,
  • są głęboko zakorzenione w naszej psychice i bardzo często z poziomu umysłu nie potrafimy ich zidentyfikować,
  • zwykle aktywizują się automatycznie, a my nie wiemy skąd przyszły przykre emocje, jakieś negatywne myśli, czy napięcie w ciele.

 

W kolejnym wpisie dowiesz się, jak pracować z ograniczającymi przekonaniami i zmieniać swoje życie na lepsze.

Więcej podobnych

Jak być uważną na siebie? Doświadczanie tu i teraz

Bycie w tu i teraz, to nie jakiś magiczny stan. To bycie przy sobie, zauważanie swoich myśli, tego, co dzieje się w ciele, zwracanie uwagi na uczucia, które pojawiają się w nas.
Wydaje się to tak proste, a jednak wciąż uciekamy od siebie, by być gdzie indziej – gdzie jest nam wygodniej, może bardziej komfortowo.

Czytaj dalej »

Newsletter

Na swoją skrzynkę e-mail co miesiąc otrzymasz newsletter.
Linki do ciekawych artykułów – nie przegap tego, co ważne.
Linki do darmowych narzędzi – wykorzystaj je w samodzielnej pracy.
Informacje o naszych promocjach – sprawdź i skorzystaj!